తడిచిన కంటిని తుడుచుకుని
ఆరిన గొంతుని తడుపుకుని

బరువెక్కిన ఊపిరి భారం దింపుకుని
వేడెక్కిన గుండెను చల్లార్చుకుని

తీరం చేరిందన్న బ్రతుకుని
కాలపు అలలకందించా
మరో ప్రయాణం మొదలెట్టమని

అదుపు తప్పక అలలపై ఊయలాడేనో
లేక, తలక్రిందులై మునిగి తేలిపోయేనో

బ్రతుకు
మరో దిక్కున పొద్దు పొడిచేనో..
లేక, నడిమధ్యనే పొద్దుగూకేనో

సురేష్ సారిక

ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Don`t copy text!

Subscribe to my poetry

Loading