నీ నికృష్టపు అత్యాశకు హద్దు ఇది

ఇదేనా మానవ జాతి అభివృద్ధి
విపత్తుని ఎదుర్ఖోలేని మేధాశక్తి
ఇన్నాళ్ల కృషి తెచ్చిచ్చిన ఆస్తి

కాగితాల కోసం చేస్తున్న పరుగులన్ని ఆగిపోయాయి
విర్రవీగిన అధిపత్యపు ఆనవాళ్ళు చెరుగుతున్నాయి
మొక్కినోడికి, మొక్కనోడికి రోజులు చెల్లుతున్నాయి

అనంత విశ్వంలో అడుగు బయట పెట్టలేని గతి నీది
ఎవరేసిన శిక్ష ఇది, నీ నికృష్టపు అత్యాశకు హద్దు ఇది
మితిమీరిన నీ ఆకలికి పస్థులనే బహుమానం ఇది

ఒరుగుతున్నాడు సూర్యుడు
ఆవహిస్తుంది చీకటి

తారతమ్యం తెలియని దేవుడు
ధర్మానికి, అధర్మానికి అదే శిక్ష వేస్తున్నాడు

మరో యుగాదగా ఈ కాలం మిగలనున్నది
మరో ప్రపంచం సరి క్రొత్తగ పుట్టనున్నది
మనిషి కాని మనిషి ఈ నేలను ఏలనున్నాడు

సురేష్ సారిక

ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Don`t copy text!

Subscribe to my poetry

Loading