గంట గంటకి గొంతు తడుపుతూ
పూట పూటకి కడుపు నింపుతూ
ఆపితే పోతామనుకునే ఊపిరితో
అదుపు లేని గుండె దడలతో
కూసంత చల్లగాలి తగిలితే చలంటూ
గోరంత వేడెక్కువైతే ఉక్కబోతంటూ
ఉక్కిరిబిక్కిరి పడుతూ
రాత్రి పగలు పడిలేస్తూ
దేహానికి సేవలు చేస్తూ
అది కోరిందల్లా తీరుస్తూ
గతాన్ని తలిచి కన్నీరు కారుస్తూ
భవిష్యత్తుపై ఆశతో తడిని తుడుచుకుంటూ
విచ్చలవిడి ఆలోచనలను అదుపు చేసుకుంటూ
అదుపు తప్పకుండా అడుగులకి మద్దతిస్తూ
పద్ధతులంటూ పెద్దలు వేసిన పట్టాలు తప్పకుండా
బంధాలు పట్టుకొచ్చిన బాధ్యతలు తలెనెత్తుకుని
ఆశయాలను పక్కన పెట్టి అవసరాలను తీర్చుకుంటూ
కడుపు నిండి, కంటికి కూసంత కునుకు పడితే చాలనుకుంటూ
అనుక్షణం అదురుతూ బెదురుతూ అడుగులు వేస్తున్నా.
సురేష్ సారిక
ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
+1
+1
+1