తప్పిపోయిన నిద్ర

తప్పిపోయిన నిద్రను
వెతికి తెచ్చుకునేటప్పడికి
అర్ధ రాత్రౌతున్నది.

రోజూ ఇదే తతంగమౌతుందని
తెలవారుతుండంగ కనుజారకుండా
ఆ నిద్రను నా కంటికే
గట్టిగా బిగించి కట్టుకున్నా

గంటలు గడిచే కొద్దీ
నిద్రపై యావ చచ్చి
లేచి నిలుద్దామని చూడగా
చిక్కు ముడి పడ్డట్టుంది
ఎంత గింజుకున్నా
మత్తు వదలనంటుంది

చేసింది ఓ పొరపాటని
అప్పటికి తెలిసొచ్చింది
నిద్రను కట్టాల్సింది
పడుకునే మంచం కోడుకనీ,
నా కంటికి కాదని.

సురేష్ సారిక

ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Don`t copy text!

Subscribe to my poetry

Loading