ఎన్నెన్నో అందాలు ప్రతీది కనువిందే కదా.

ఎన్నెన్నో అందాలు
ప్రతీది కనువిందే కదా.

నీకు తీరికలేక తొంగిచూడవు కానీ
నింగి, నేలల నడుమ వింతలే అన్నీ

బలవంతంగా బండను చీల్చుకుంటూ
అందంగా విత్తనాలు మొలకెత్తుతున్నాయి

మేఘాలెందుకో గొడవపడుతూ
నేలపై పువ్వులంటి అగ్గి రవ్వల్ని విసురుతున్నాయి

గాలి, దుమ్ముని గాఢంగా పెనువేసుకుని
ఆకాశ విహారానికి తీసుకు వెళ్తుంది

ఎవరో మందలించినట్టు
అలిగి మబ్బుల తెర వెనక చేరింది జాబిల్లి

కడలి అంచున ధారలు
ఒంపులు తిరుగుతున్నాయి

నింగి నుదుటన సూర్యుడు
ఎర్రగా రగులుతున్నాడు

పొద్దుగూకే వేళ రంగులన్నీ
ఒకదానికొకటి అల్లుకుంట్టున్నాయి

దారి తప్పక పక్షులన్నీ కనువిందుగా
కట్టకట్టుకు గూటికి ఎగురుతున్నాయి

పొగ మంచు చెమ్మకి
పువ్వులన్నీ విచ్చుకుని గుభాలిస్తున్నాయి

చీకటైందని తోక చుక్కలు
ప్రియుని వద్దకు పయనమయ్యాయి

ఎన్నెన్నో అందాలు
ప్రతీది కనువిందే కదా.

సురేష్ సారిక

ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Don`t copy text!

Subscribe to my poetry

Loading