రుజువు లేని రాతలేరా చరితంతా

నిజం కాని నిజమేరా ప్రతి నోట పలికేది
స్వలాభాల అడుగులేరా ప్రతి జీవి వేసేది

మరిచావా మానవుడా అడగడం లోతెంతని
నువ్వు మునగ దలిచిన మడుగు లోతెంతని

కలం చల్లినదంతా పవిత్రమని మునిగావో
చిమ్మ చీకటిలోనే చివరి వరుకు కూరుకుపోతు

రుజువు లేని రాతలేరా చరితంతా
ఎవడి కంట పడిన రీతిగా
ఎవడి చెవులు విన్న రీతిగా
వాడి కలం కక్కినది.

నిజమెంత?
కానిదెంత ?

ఒకటే కథని
అది కాదని, ఇది కాదని
పది మంది పది విధములు.

తర్జుమా ఇది అని
నిను తీసి నను పెట్టె
నను తీసి నిను పెట్టె
ఇట్టే కథలన్నీ కథలాయే
నిజమైన నిజమెవ్వరు ఎరుకరా

గతమేదైనా,
నువ్వు నమ్మేది
నేటిని గాయపరచనియ్యకు.
రేపటికి అడ్డమవ్వనివ్వకు.

నీకు తెలిసిన నిజం
నువ్వు మాత్రమే..

సురేష్ సారిక

ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Don`t copy text!

Subscribe to my poetry

Loading