ఉసూరుమంటున్న జాతిని ఉత్తేజ పరిచేందుకు
పెద్దల బుద్ధులకు పట్టిన బూజుని దులిపేందుకు
గద్దెలపై వున్నోడికి బాధ్యత గుర్తు చేసేందుకు
సామాన్యుడి నడవడికను సరిదిద్దేందుకు
కమ్ముకున్న అజ్ఞాన పొరల్ని కాల్చేందుకు
చుట్టూ కట్టుకున్న సంకెళ్లను తెంచేందుకు
పోనీలే అనే తత్వాన్ని మాన్పించేదుకు
నేటి సమాజ స్థితికి అద్దం పట్టేందుకు
చీకటి అకృత్యాలను బట్ట బయలు చేసేందుకు
నిర్బంధించిన నిజానికి విముక్తి కలిగించేందుకు
పోరాటం లాంటిదే ఇది నాకు
అసహనపు వెల్లువ నాపై దూకుతున్నా
నిట్టూర్పు సెగలు నన్ను దహిస్తున్నా
అదరక, బెదరక నిలబడుతుంది నా కలం
తగులుతున్న గాయాలే ఈ కలానికి బలం
రక్తపు ధారై సిరా రగులుతూ కారుతుంది
సురేష్ సారిక
ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
+1
+1
+1