పాలన మాని నిన్ను ఏలుతున్నాడొకడు

పాలన మాని నిన్ను ఏలుతున్నాడొకడు
బాధ్యత మరిచి గదుముతున్నాడింకొకడు

నిన్ను ఆడించేందుకు నువ్వే ఎన్నుకున్నావు ఒకడిని
నిన్ను అదిమేందుకు నువ్వే జీతమిస్తున్నావింకొకడికి

ప్రజాస్వామ్య రాజ్యమంటూ రాచరిక పాలనలో మగ్గుతున్నావు
ప్రశ్నించడం మాని తలవంచుకు తిరుగుతున్నావు

సర్దుకుపోతూ బానిసవయ్యావు
నీ బిడ్డకి అదే అలవరుస్తున్నావు

విమర్శించక నాలుక ముడి వేసుకున్నావు
ఎదురు తిరగక బందీగా పడి వున్నావు

నువ్వు ప్రశ్నించనంత కాలం
నువ్వు విమర్శించనంత కాలం

ఈ దరిద్ర రాజకీయం మారదు
ఏ ఉద్యోగికి బాద్యత గుర్తు రాదు

అధికారం ప్రజల మీద కాదు
పనుల మీద అని గుర్తు చెయ్యి

దోచుకోవడమే లక్షణమైన వాడిని
నగ్నంగా ప్రపంచానికి చూపించు

స్వప్రయోజనాల కోసం
కుల, మత, వర్గ విబేధాలు రగిలించే వాడిని
ఆ మంటలలోనే తగలెట్టు

అబద్ధాని చూపిస్తున్న అద్దాలను పగల గొట్టు
నిజాన్నీ నలు దిక్కులు ప్రసరించేలా విరజిమ్ము

నువ్వు మారితే చాలదు
ప్రతి మనిషిని మార్చు.

సురేష్ సారిక

ఈ కవిత మీకెలా అనిపించింది?
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Don`t copy text!

Subscribe to my poetry

Loading